- umalować
- глаг.• выкрашивать• красить• накрасить• окрашивать• покрасить• рисовать* * *umalowa|ć\umalowaćny сов. накрасить (губы etc.)* * *umalowany сов.накра́сить (гу́бы и т. п.)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
umalować
Смотреть что такое "umalować" в других словарях:
umalować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}malować III {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
umalować — dk IV, umalowaćluję, umalowaćlujesz, umalowaćluj, umalowaćował, umalowaćowany «pokryć coś farbą, dziś zwykle: powlec twarz, usta szminką, oczy tuszem itp.» Umalować jaskrawo usta. Umalować policzki różem. umalować się «powlec sobie twarz… … Słownik języka polskiego
umalować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}malować się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pomalować — dk IV, pomalowaćluję, pomalowaćlujesz, pomalowaćluj, pomalowaćował, pomalowaćowany 1. «powlec, pokryć coś farbą, lakierem itp., malując nadać czemuś jakiś kolor» Pomalować dom, płot. Pomalować ściany na biało, białą farbą. Pomalować samochód na… … Słownik języka polskiego
malować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, malowaćluję, malowaćluje, malowaćany {{/stl 8}}– namalować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tworzyć dzieło malarskie, obraz; przedstawiać, wyrażać coś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
malować się — I – pomalować się, umalować się {{/stl 13}}{{stl 7}} kolorować swoje ciało (zwykle twarz), pokrywając je odpowiednimi barwnikami; upiększać się, robić sobie makijaż, szminkować się, różować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Malować się przed lustrem.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
jaskrawo — jaskrawowiej przysłów. od jaskrawy a) w zn. 1: Ubrać, umalować się jaskrawo. Jaskrawo oświetlony. b) w zn. 2: Ujawnić, uwydatnić coś jaskrawo. Coś zarysowuje się jaskrawiej … Słownik języka polskiego
lekko — lżej przysłów. od lekki a) w zn. 1: Po zdjęciu plecaka czuł się lekko. przen. Lekko, lżej komuś na sercu, na duszy. b) w zn. 2: Wskoczyć lekko na konia. Lekko się przykrywać. Lekko się ubierać. Wbiec lekko na schody … Słownik języka polskiego
odpacykować — dk IV, odpacykowaćkuję, odpacykowaćkujesz, odpacykowaćkuj, odpacykowaćował, odpacykowaćowany pot. «nieumiejętnie, niedbale odmalować, odnowić coś» Stary, ledwo odpacykowany dom. Malarze odpacykowali naprędce pokoje. odpacykować się «zrobić… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
